Η Φυσική ασχολείται με την ανάλυση ολόκληρης της φύσης για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα το Σύμπαν στο οποίο ζούμε. Εκτός από το γεγονός ότι είναι μία από τις παλαιότερες αναζητήσεις του ανθρώπου, η γνώση και η κατανόηση του πώς λειτουργούν τα πράγματα είναι μια βασική ανάγκη του κόσμου όπως είναι σήμερα. Οι φυσικοί προσπάθησαν και προσπαθούν πάντα να απαντήσουν στις ερωτήσεις για το πώς και πότε ξεκίνησε το σύμπαν μας και τι πραγματικά το κάνει να υπάρχει και να μετασχηματίζεται. Μεγάλοι θεωρητικοί, πειραματιστές και στοχαστές έχουν διαμορφώσει το σχήμα του κόσμου μας όπως υπάρχει σήμερα με τη βοήθεια των θεωριών και των πειραμάτων τους. Πολλά από τα τεχνολογικά επιτεύγματα γεννιούνται από τους θεωρητικούς και πειραματικούς φυσικούς που κάνουν τις ανακαλύψεις μέσα από την παρατήρηση, το πείραμα και τον υπολογισμό.
Ας δούμε τώρα τους 10+1 κορυφαίους φυσικούς της σύγχρονης εποχής,αλλά και τις συνεισφορές τους στη διαμόρφωση του μακρόκοσμου και του μικρόκοσμου στον οποίο ζούμε τόσο άνετα.
1.Isaac Newton
Ο Σερ Ισαάκ Νιούτον (Sir Isaac Newton, 1643-1727) ήταν Άγγλος φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος, αλχημιστής και θεολόγος. Θεωρείται πατέρας της Κλασσικής Φυσικής, καθώς ξεκινώντας από τις παρατηρήσεις του Γαλιλαίου αλλά και τους νόμους του Κέπλερ για την κίνηση των πλανητών διατύπωσε τους τρεις μνημειώδεις νόμους της κίνησης και τον περισπούδαστο «νόμο της βαρύτητας» (που ο θρύλος αναφέρει πως αναζήτησε μετά από πτώση μήλου από μια μηλιά).
Μεγάλης σημασίας υπήρξαν ακόμη οι μελέτες του σχετικά με τη φύση του φωτός καθώς επίσης και η καθοριστική συμβολή του στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών και συγκεκριμένα του διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισμού. Δεν είχε κοινοπολιτειακή υπηκοότητα, αλλά είχε αποκτήσει τον τίτλο του Εταίρου της Βασιλικής Εταιρίας, που δίνονταν σε πολίτες ή μόνιμους κατοίκους της Κοινοπολιτείας των Εθνών. Είχε διατελέσει πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας.
2. Albert Einstein
Τρεις μεγάλες θεωρίες καθορίζουν τη φυσική μας γνώση για το Σύμπαν: σχετικότητα, κβαντική μηχανική και βαρύτητα. Το πρώτο είναι το έργο του γεννηθέντος στη Γερμανία Albert Einstein (1879-1955) ο οποίος παραμένει ο φυσικός με τη μεγαλύτερη φήμη για την πρωτοτυπία της σκέψης. Το έργο του έδειξε ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι αμετάβλητοι αλλά είναι ρευστοί και εύκαμπτοι. Ο Einstein, ο οποίος πήρε την αμερικανική υπηκοότητα το 1940, παρείχε στον κόσμο την πιο γνωστή εξίσωσή του, E=mc2 η οποία καταδεικνύει την ισοδυναμία μάζας και ενέργειας.
Εξέδωσε πάνω από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις, καθώς και 150 συγγράμματα για το ευρύ κοινό. Είναι ο θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας και από πολλούς θεωρείται ο σημαντικότερος επιστήμονας του 20ού αιώνα και όλων των εποχών. Βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1921 για τις υπηρεσίες του στην θεωρητική φυσική και συγκεκριμένα για την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου.
3. Max Planck
O Max Planck ήταν Γερμανός φυσικός που είναι γνωστός ως ο πατέρας της κβαντικής θεωρίας, ξεκινώντας μια επανάσταση στην επιστήμη όπως υπήρχε. Του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ για τις συνεισφορές του στη κβαντική φυσική το 1918. Ήταν ένας πολύ σεβαστός και διάσημος φυσικός στη διάρκεια της ζωής του και μία από τις μεγαλύτερες διακρίσεις στη θεωρητική φυσική, γνωστή ως μετάλλιο Max Planck, πήρε το όνομά του.
Μία από τις σημαντικότερες συνεισφορές του ήταν η σταθερά του Planck, μία από τις σημαντικότερες σταθερές εξισώσεων στη θεωρητική φυσική. Σημαντική επίσης, είναι και η θεωρία του για την ακτινοβολία μέλανος σώματος, γνωστή και ως Νόμος Planck.
4. Niels Bohr
Ο Νιλς Μπορ (Niels Henrik David Bohr, 1885 – 1962) ήταν Δανός Φυσικός. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και είχε θεμελιώδεις συνεισφορές στην κατανόηση της ατομικής δομής και της κβαντικής μηχανικής. Θεωρείται ο μεγαλύτερος μετά τον Einstein θεωρητικός φυσικός του 20ού αιώνα. Δημιουργός της πρώτης κβαντικής θεωρίας του ατόμου και από τους θεμελιωτές της κβαντικής Φυσικής, ο Μπορ είχε καθοριστική συνεισφορά στην εξέλιξή της για περισσότερο από 50 χρόνια. Το έργο του, τεράστιο σε σπουδαιότητα, τιμήθηκε με πολλές διεθνείς διακρίσεις.
Το 1911 δούλεψε με τον Rutherford και το 1913 σκέφθηκε να συνδυάσει το μοντέλο του τελευταίου για τη δομή του ατόμου (όπου τα αρνητικά φορτισμένα και ελαφρά ηλεκτρόνια περιφέρονται γύρω από τον θετικά φορτισμένο και βαρύ πυρήνα) με τη Κβαντική θεωρία του Max Planck.
Ερμήνευσε όλες τις φασματικές γραμμές που εκπέμπει το υδρογόνο με αυτή την θεωρία, και για τη θεωρητική του αυτή εργασία τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1922.
Διάσημες στο χώρο της φυσικής είναι οι αντιπαραθέσεις του με τον Einstein σχετικά με την τότε νέα κβαντική μηχανική. Ήταν επίσης μέλος της ομάδας των φυσικών που εργάζονταν στο πρόγραμμα Manhattan για την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας.
5. James Clerk Maxwell
Ο Τζέιμς Κλερκ Μάξγουελ (James Clerk Maxwell, 1831 – 1879) ήταν Σκωτσέζος θεωρητικός φυσικός. Το πιο επιφανές επίτευγμά του ήταν η διατύπωση μιας σειράς εξισώσεων που ένωσαν προηγουμένως άσχετες παρατηρήσεις, πειράματα και εξισώσεις ηλεκτρισμού, μαγνητισμού και οπτικής σε μία συνεπή θεωρία.
Ο Μάξγουελ έδειξε ότι το ηλεκτρικό και το μαγνητικό πεδίο ταξιδεύουν στον χώρο σε μορφή κυμάτων με την ταχύτητα του φωτός το 1865, με την έκδοση της δυναμικής θεωρίας του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου.
Οι ανακαλύψεις του βοήθησαν στην εισαγωγή της εποχής της μοντέρνας φυσικής, θέτοντας τα θεμέλια για τομείς όπως η ειδική θεωρία της σχετικότητας και η κβαντομηχανική. Πολλοί φυσικοί εκτιμούν τον Μάξγουελ ως τον φυσικό του 19ου αιώνα που είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στη φυσική του 20ού αιώνα, και η συνεισφορά του στην επιστήμη θεωρείται από πολλούς ίδιας σημασίας με αυτές των Νεύτωνα και Αϊνστάιν. Στη δημοσκόπηση της χιλιετίας — μια επισκόπηση των 100 πιο επιφανών φυσικών – ο Μάξγουελ ψηφίστηκε ως ο τρίτος σπουδαιότερος φυσικός όλων των εποχών, πίσω μόνο από τον Νεύτωνα και τον Αϊνστάιν.
6. Michael Faraday
Ο Μάικλ Φαραντέι (Michael Faraday,1791– 1867) ήταν Άγγλος επιστήμονας με σημαντική συμβολή στην εξέλιξη του ηλεκτρομαγνητισμού και της ηλεκτροχημείας, αν και σχεδόν αυτοδίδακτος. Ο Φαραντέι θεωρείται ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες που η ανθρωπότητα έχει αναδείξει. Κατέχει ξεχωριστή θέση όσον αφορά το πειραματικό κομμάτι των φυσικών επιστημών, καθώς ήταν ιδιαίτερα παραγωγικός όσον αφορά στην επινόηση, το σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός μεγάλου πλήθους πειραμάτων.
Μέσα στις εφευρέσεις του συμπεριλαμβάνεται η πρώτη έκδοση της συσκευής που αργότερα θα γινόταν γνωστή ως λυχνία Bunsen και η οποία χρησιμοποιείται παγκοσμίως σε εργαστήρια επιστημών ως μία αρκετά αποδοτική πηγή θερμότητας. Είναι επίσης γνωστός για τις εργασίες που πραγματοποίησε πάνω στο φαινόμενο της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής, των οποίων αποτέλεσμα είναι ο νόμος που περιγράφει το φαινόμενο και φέρει το όνομα του. Η μονάδα μέτρησης της χωρητικότητας στο SI, φέρει προς τιμήν του την ονομασία farad.
7. Marie Curie
Η πρωτοπόρος επιστήμονας Μαρί Κιουρί ήταν μια παθιασμένη γυναίκα που με ζήλο και ανιδιοτέλεια καταπιανόταν με οτιδήποτε είχε σχέση με τη φυσική και τη χημεία. Το 1903 κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για τη δουλειά της πάνω στη ραδιενέργεια. Έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε Νόμπελ.
Το 1911 κέρδισε ακόμη ένα Βραβείο Νόμπελ, αυτή τη φορά στη Χημεία για την ανακάλυψη δύο νέων χημικών στοιχείων, του πολώνιου και του ράδιου. Έγινε ο πρώτος επιστήμονας που κέρδιζε δύο βραβεία Νόμπελ.
Ήταν επίσης η πρώτη γυναίκα που της παραχωρήθηκε έδρα στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης το 1906. Αν και βοήθησε αρκετά στην κατανόηση της ραδιενέργειας και ενίσχυσε με καινοτόμο ιατρικό εξοπλισμό νοσοκομεία της Γαλλίας κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το σκάνδαλο που ξέσπασε για ερωτική σχέση με μικρότερο παντρεμένο συνάδελφό της, την ακολούθησε έως το τέλος της ζωής της.
8. Richard Feynman
Ο Ρίτσαρντ Φίλλιπς Φάινμαν (Richard Phillips Feynman,1918 – 1988) ήταν Αμερικανός Φυσικός, ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς φυσικούς, ο οποίος τιμήθηκε και με το βραβείο νόμπελ φυσικής για τη δουλειά του στην Κβαντική Μηχανική, ειδικά για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής, συμβάλλοντας παράλληλα στους κλάδους της νανοτεχνολογίας και των κβαντικών υπολογιστών.
Άλλες σημαντικές συνεισφορές του, μεταξύ άλλων, είναι η πρόβλεψη της ύπαρξης των κουάρκς και η εξήγηση της υπερ-ρευστότητας του υγρού ηλίου. Συμμετείχε ως ο μόνος επιστήμονας στην επιτροπή διερεύνησης του ατυχήματος του Τσάλεντζερ και οι έρευνές του έδωσαν τις πληροφορίες που χρειάζονταν ώστε να διαλευκανθούν τα αίτια της τραγωδίας.
Λάτρης της τέχνης, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, παρακολουθώντας μαθήματα για περισσότερο από 8 χρόνια. Επίσης έπαιζε τύμπανα (bongos) παίρνοντας μέρος και σε εκδηλώσεις.
9. Paul Dirac
Ένας από τους πιο σεβαστούς αλλά και παράξενους φυσικούς, ο Πολ Άντριεν Μορίς Ντιράκ ήταν μέλος του Τάγματος της Αξίας και μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας. Η συμβολή του Ντιράκ στα αρχικά στάδια της Κβαντομηχανικής και της Κβαντικής Ηλεκτροδυναμικής θεωρείται πολύ σημαντική.
Μεταξύ άλλων ανακαλύψεων διετύπωσε την εξίσωση Ντιράκ, η οποία περιγράφει τη συμπεριφορά των φερμιονίων και προέβλεψε την ύπαρξη αντιύλης.
Ο Ντιράκ βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1933 με τον Έρβιν Σρέντινγκερ «για την ανακάλυψη νέων, παραγωγικών μορφών της ατομικής θεωρίας.
10. Erwin Schrödinger
Ο Έρβιν Σρέντινγκερ, ο οποίος γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου του 1887 στη Βιέννη, ήταν ένας από τους πιο καταξιωμένους επιστήμονες στον τομέα της Θεωρητικής Φυσικής, ισάξιος των Aϊνστάιν, Planck, Heisenberg, ως προς τη δημιουργία της σύγχρονης εικόνας της φύσης.
Στη διάρκεια της πανεπιστημιακής καριέρας του ασχολήθηκε με τη Στατιστική φυσική, τη Θερμοδυναμική, την Ηλεκτροδυναμική, την Κοσμολογία, τη Βιολογία, τη Φιλοσοφία, αλλά κυρίως με την Κβαντική φυσική.
Το σημαντικότερο επίτευγμα του Έρβιν Σρέντιγκερ ήταν η ανακάλυψη της περίφημης κυματικής εξίσωσης, η οποία άλλωστε φέρει και το όνομά του. H εξίσωση Σρέντιγκερ προτάθηκε από τον αυστριακό φυσικό Έρβιν Σρέντιγκερ το 1925, για να περιγράψει τη χρονική και χωρική εξάρτηση κβαντομηχανικών συστημάτων. Παίζει κεντρικό ρόλο στην κβαντομηχανική θεωρία, με σημασία ανάλογη του δεύτερου νόμου του Νεύτωνα στην κλασσική μηχανική.
Ο Σρέντινγκερ είχε πολλά και ποικίλα ενδιαφέροντα, ήδη από την εποχή της φοίτησής του στο Γυμνάσιο. Του άρεσαν οι επιστημονικές αρχές, αλλά εκτιμούσε την αυστηρή λογική της γραμματικής της παλαιάς γερμανικής γλώσσας και ποίησης.Διατύπωσε πολλές σημαντικές φιλοσοφικές απόψεις για την επιστήμη και τον ανθρωπισμό.
11. Nikola Tesla
Ο σέρβος φυσικός και εφευρέτης Νίκολα Τέσλα γεννήθηκε το 1856, στο χωριό Smiljan. Εργάστηκε ως ηλεκτρικός μηχανικός στη Γερμανία, την Ουγγαρία και τη Γαλλία, πριν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το 1884. Στη Νέα Υόρκη εργάστηκε δίπλα στον Τόμας Έντισον, βελτιώνοντας πολλές από τις εφευρέσεις του. Όμως, οι διαφορές στο ύφος μεταξύ των δύο ανδρών οδήγησαν σύντομα στο χωρισμό τους.
Ο Τέσλα ίδρυσε τη δική του εταιρία «Tesla Arc Light Company». Από το 1887 ως το 1894 σχεδίασε και κατοχύρωσε δεκάδες ευρεσιτεχνίες. Ο Τέσλα προσέφερε στην ανθρωπότητα εφευρέσεις όπως το εναλλασσόμενο ρεύμα, το πολυφασικό σύστημα, το πηνίο τέσλα, την ακτινογραφία, τα ραδιοκύματα, το ραδιόφωνο, το ραντάρ κ.α., ανοίγοντας το δρόμο για τον εξηλεκτρισμό του πλανήτη. Το 1912 του απονεμήθηκε από κοινού με τον Τόμας Έντισον το βραβείο Νόμπελ Φυσικής. Ωστόσο, αρνήθηκε να το δεχτεί, θεωρώντας υποτιμητικό το γεγονός ότι μοιραζόταν το βραβείο με «έναν απλό εφευρέτη».
Η αντίστροφη μέτρηση για τον μεγάλο επιστήμονα άρχισε το 1895. Λόγω οικονομικών δυσκολιών, η εταιρία του χρεοκόπησε. Με το πέρασμα του χρόνου, ο Τέσλα γινόταν όλο και πιο εκκεντρικός και κλειστός χαρακτήρας, ενώ συνήθιζε να περνάει όλη τη μέρα του πειραματιζόμενος με τα ραδιοκύματα, αλλά και με σεισμικά μηχανήματα, που ο ίδιος είχε κατασκευάσει.
Ο προφήτης του 21ου αιώνα, όπως θεωρείται από πολλούς, πέθανε φτωχός και ξεχασμένος απ’ όλους, το 1943, σ’ ένα ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Μετά το θάνατό του, το όνομά του δόθηκε στη μονάδα μέτρησης της Μαγνητικής Επαγωγής πεδίου, ενώ η κληρονομιά του -70.000 επιστολές, 31.522 προσωπικά ντοκουμέντα, 5.297 τεχνικά σχέδια, 12.832 αποκόμματα περιοδικών, 1.000 φωτογραφίες, 40 βραβεία και διπλώματα- φυλάσσεται σήμερα στο Μουσείο Νίκολα Τέσλα στο Βελιγράδι.
Οδός Φυσικής 